مثلِ آسمانِ بهارِ اهواز
رگبارِ بارانِ عربی‌ام
آن جا که مرطوب است از نفس تو شهر
سیلابِ کرخه‌ی وحشی‌ام
نیستی و من
تابستانِ گرد و خاکِ تالابِ هورالعظیمم
من ابرِ زبان مادریِ شهر توأم
و اینک
بُخارِ آب در دیگر اقلیمم
اِی اهوازِ ویرانه‌یِ خشکسالیِ تحمیلی
باد از غرب دستور به وزیدن دارد
و من!
در حسرت باد شرقی‌ام